Studia nad dorobkiem naukowym o. prof. Romana Darowskiego SJ

  Kwartalnik „Rocznik Filozoficzny Ignatianum”, redagowany przez kulturoznawców, historyków i filozofów z UIK, w swoim jesiennym numerze (3/2023), opublikował dwa obszerne opracowania poświęcone wkładowi do badań nad historią filozofii i antropologią ks. prof. dr hab. Romana Darowskiego SJ, długoletniego wykładowcy Wydziału Filozoficznego, a także jego dziekana. Artykuły są pokłosiem sesji naukowej zorganizowanej przez Instytut Filozofii Uniwersytetu Ignatianum w Krakowie w 5. Rocznicę śmierci o. Darowskiego, 18 stycznia 2022 roku. Nagranie z tego wydarzenia jest wciąż dostępne na kanale youtube Ignatianum. 

W pierwszym artykule, pt. „Rola i znaczenie ks. Romana Darowskiego SJ (1935–2017) w badaniach dziejów filozofii polskiej”,  dr hab. Tomasz Pawlikowski (Biblioteka Publiczna m. st. Warszawy, Biblioteka Główna Województwa Mazowieckiego) dąży do ustalenia cech charakterystycznych badań filozofii polskiej prowadzonych przez o. Darowskiego. Autor podkreśla dużą wagę osiągnięć o. Darowskiego w badaniu historii filozofii polskich jezuitów od XVI do XX stulecia. Wskazał  i  udokumentował  on  w  licznych  publikacjach najważniejsze dokonania jezuitów pracujących na ziemiach leżących w granicach dawnej Rzeczypospolitej. Ponadto przez lata aktywności zawodowej wypracował i zastosował z powodzeniem oryginalne metody i program badawczy, a także nakreślił kierunki działań na przyszłość. 

Natomiast w tekście zatytułowanym „Tomistyczna filozofia człowieka o. prof. Romana Darowskiego SJ wobec wyzwań współczesnych nauk o człowieku Przyczynek do dyskusji nad aktualnością neotomistycznej filozofii człowieka”, dr hab. Piotr Duchliński prof. UIK (Instytut Filozofii) rekonstruuje i krytycznie ocenia model tomistycznej filozofii człowieka, który został opracowany przez o. Darowskiego. Model ten został poddany przez prof. Duchlińskiego krytyce metodologicznej, która pokazała, że w obecnej sytuacji kulturowej ma on już tylko wartość historyczną. Może jednak stanowić dobry punkt wyjścia  do  dyskusji  nad  kierunkami  rozwoju  współczesnej  antropologii  tomistycznej. Rozwój ten powinien dokonywać się w krytycznym dialogu z naukowym obrazem świata.